Living58: Liefde, love, amour, liebe, amor

Ik hou van jou, I love you, Je t'aime, Ich liebe dich, Te amo

In elke taal kent men het woord 'liefde' en 'ik hou van jou'. Maar wat men beleeft bij deze woorden kan per mens of zelfs per cultuur verschillen.
Waar denk jij aan bij liefde? Lichamelijke affectie of aantrekkingskracht tussen twee mensen, een hechte emotionele band?

Wat houd liefde vandaag de dag in? Waar scheiden de gewoonste zaak van de wereld is, waar beloftes van liefde en trouw en 'ik blijf bij je in goede en slechte dagen tot de dood ons scheid', zeldzaam zijn. Waar reclame voor 2nd Love word gepromoot. Waar liefde word verward met seks, of romantiek, kortstondig en passioneel. Of waar dingen worden verzwegen en gerechtvaardigd onder de 'mantel der liefde'.
Liefde lijkt zo goedkoop..

Zo op deze Valentijnsdag dacht ik na over liefde..

Liefde is een woord waarin zoveel beschreven word: Acceptatie, het mogen zijn van wie je bent ongeacht je fouten en gebreken, geliefd, affectie, genegenheid, geborgenheid, veiligheid, vriendelijkheid, eerlijkheid en trouw.
Is liefde, geliefd worden en geliefd zijn niet iets waar ieder mensenhart naar verlangt? Ik weet niet hoe het met jou zit. Maar ik heb een tijd gehad dat het vanbinnen wel leek te schreeuwen: HOU VAN ME. En ben ik me in de gekste bochten gaan wringen om dat geschreeuw van binnen te overschreeuwen.
Ik kleurde mijn haar in de gekste kleuren en knipte het korter dan kort, zwart, paars, rood, hanenkam, opgeschoren zijkanten of punkharen, je kunt het zo gek niet bedenken. Ik hoopte eigenlijk dat iemand me mooi zou vinden, me lief zou vinden. En onder het mom van 'dat doet toch iedereen' begaf ik mij in mijn tienertijd op de datingsvloer en op mijn 18de internet daten want ja.. voor een relatie werd het nu toch echt wel eens tijd.
Terwijl ik diep vanbinnen opzoek was naar acceptatie, naar onvoorwaardelijk geliefd worden en geliefd zijn om wie ik ben heb ik mij op wegen begeven die ik liever niet had bewandeld. Ik heb stomme keuzes gemaakt en nam genoegen met surrogaat, want mijn honger naar liefde was groter dan mijn vermogen om anders te kiezen.
Mijn beeld van wat liefde was verdraait en verkleurd

Je zou kunnen zeggen dat de liefde die ik kende gebaseerd was op emoties. Onbetrouwbaar, kortstondig, soms heftig en passioneel, vandaag is het zo en morgen is het weer anders.

Ik verwarde liefde met lichamelijke affectie (nu kan lichamelijke affectie zeker een onderdeel zijn van liefde, of voortvloeien uit liefde, maar daar ga ik nu even niet op in) Daarom had ik bedacht dat mijn ouders niet van me zouden houden. Want elkaar een knuffel geven deden we niet echt thuis.

Maar er is een soort liefde die anders is, een hemelse liefde, een liefde die niet afhankelijk is van de stimulans die de ander geeft of niet geeft, een liefde die handelt ongeacht wat de ander zegt of doet.

Dat bestaat niet..
Toch wel.

In 1 Korinthe 13 staat een hele hoop beschreven over deze liefde.

De liefde is geduldig en vol goedheid. De liefde kent geen afgunst, geen ijdel vertoon en geen zelfgenoegzaamheid. 5 Ze is niet grof en niet zelfzuchtig, ze laat zich niet boos maken en rekent het kwaad niet aan, 6 ze verheugt zich niet over het onrecht maar vindt vreugde in de waarheid. 7 Alles verdraagt ze, alles gelooft ze, alles hoopt ze, in alles volhardt ze.

Met andere woorden:

Liefde geeft nooit op.
Liefde geeft meer voor anderen dan voor zichzelf.
Liefde wil niet dat wat het niet heeft.
Liefde schept niet op.
Liefde is niet verwaand,

Dwingt zich niet op aan anderen,
Is niet altijd "ik eerst"
Onteerd de ander niet
Word niet gauw boos,
Houdt geen score lijstjes bij van de zonden of fouten van anderen,

Juicht niet bij een nederlaag of falen
Heeft plezier in de waarheid,
Vertrouwt God altijd in alles,
Zoekt altijd naar de beste,
Kijkt nooit meer terug,
Maar blijft tot het einde.

Deze hemelse, goddelijke liefde is de liefde waar Jezus over spreekt in zijn woord. Hij draagt ons op God, jezelf en elkaar lief te hebben met deze liefde.

Misschien zeg je nu leg je de lat wel heel erg hoog!
Ja, Jezus standaard is zo anders dan we gewend zijn, maar niet onmogelijk.
immers.. wij kunnen liefhebben omdat God ons eerst heeft liefgehad.(1Joh 4:19)

Maar weet je wat het mooie is, dat wij het zelf niet hoeven te doen.. huh? Juist, we hoeven niet krampachtig ons best te doen om deze liefde uit te leven wat dat lukt ons nooit. Ons aandeel in het geheel is aangesloten te blijven op de bron van liefde zelf, namelijk Jezus en te kiezen voor deze weg van de liefde en wanneer wij die keuze (en elke keer weer daarvoor kiezen) maken in ons hart om vanuit deze liefde te leven zullen we zien dat God het is die stapje voor stapje ons hart en ons leven gaat veranderen, dan gaat de wereld om ons heen veranderen.

Wanneer we aangesloten zijn op de bron van liefde zelf (Jezus) en ons denken/voelen en handelen voort vloeit vanuit die liefde, dan kunnen we verschil uitmaken. Want dan hangt onze identiteit niet meer af van wat een ander van ons vind of denkt, maar gaat het zelfs een stapje verder, namelijk, onafhankelijk van wat een ander doet of zegt zijn we instaat de ander hoger te achten dan onszelf.

For King and Country schreef een nummer wat me al een tijdje raakt en bezighoud. Het heet The proof of your Love. De lyrics geven precies weer wat ik als afsluiter nog zou willen zeggen.